Richterkvarðinn var notaður til að mæla stærri jarðskjálfta. Hann mældi útslag og sveifluvídd til þess að finna stærð þeirra og staðsetningu. Núna er talað um stærð jarðskjálfta og eru flókin tæki notuð til að mæla þá. Jarðskjálftabylgjur skiptast í fjóra meginflokka, P-bylgjur (primary), S-bylgjur (secondary), R-bylgjur (Rayleigh) og L-bylgjur (Love). P-bylgjur (þrýstibylgjur) fara bæði í gegnum fast berg og bráðið og þær dreifast út frá upprunastaðnum sem bylgjuhreyfing sem er samsíða farstefnunni. S-bylgjur (þverbylgjur) fara bara í gegnum fast berg og hreyfing þessarra bylgna er upp og niður eða þvert á farstefnuna. Margir litlir jarðskjálftar geta valdið eldgosi en yfirleitt eru þeir meinlausir. Þegar það koma stórir jarðskjálftar fylgja margir eftirskjálftar en yfirleitt hafa þeir ekki mikil áhrif.